در میان محصولات زنبور عسل، بره موم بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی و قارچ کشی را دارد. بره موم فعالیت ضدباکتریایی بر علیه هر دوطیف باکتری های گرم مثبت و منفی و نیز انواع هوازی و بی هوازی دارد.
بره موم اثر ضد باکتریایی بر عوامل بیماری های عفونت روده ای، التهاب مزمن رگ های خونی مخصوصا لثه، زخم معده ناشی از هلیکوباکتر، زخم های عفونی، ذات الریه، دیفتری و عفونت های چرکی موضعی دارد. همچنین بره موم خواص ضد قارچی در بیماری های کچلی مسری سگ و گربه، عفونت های قارچی سر و بدن و ضایعات قارچی ناخن، مو و پوست دارد. تاثیر بره موم بر علیه پروتوزوآ و عوامل بیماری هایی چون تریکومونیاز (عفونت مهبل)، توکسوپلاسمولیز (عفونت انگلی پستانداران و پرندگان و انسان)، ژیاردیازیس (بیماری عفونی معده، اسهال دردناک)، بیماری شاگاس، لیشمانیازیس(سالک)، که در انسان و حیوانات شایع شده اند، اثبات گردیده است. بره موم بر روی طیف مختلفی از ویروس ها از جمله ویروس آنفلوآنزا تاثیر گذار بوده و از رشد و تکثیر ویروس ها جلوگیری کرده و سبب مرگ آنها می شود. همچنین بره موم، اثرات درمانی داروهای شیمیایی را تقویت نموده و عوارض جانبی آن ها را کاهش می دهد
